Zondag 16 september (21:55 lokale tijd) - Reisverslag uit Singaraja, Indonesië van Alexander Kootstra - WaarBenJij.nu Zondag 16 september (21:55 lokale tijd) - Reisverslag uit Singaraja, Indonesië van Alexander Kootstra - WaarBenJij.nu

Zondag 16 september (21:55 lokale tijd)

Blijf op de hoogte en volg Alexander

17 September 2012 | Indonesië, Singaraja

Maandag was lekker rustig. Ik kon nog steeds niet veel lopen. De zwelling was gelukkig al wel weg. Alleen de wond nog. Deze zit net onder mijn knie en breekt open bij iedere buiging.

Dinsdag ben ik naar de Universiteit geweest om een les te observeren bij Wayan Subagia, een scheikunde docent. De les werd gegeven in het Engels. Subagia is een zeer vrolijke en lieve man die op een zeer plezierige manier les geeft. Het niveau in de klas is erg verschillend. Sommige van de eerste jaars spreken vloeiend Engels, andere hebben moeite om de meest basale zinnen te vormen. Ook in hun kennis over scheikunde zijn zeer grote kloven te overbruggen. Toen ik vroeg waar de verschillen vandaan kwamen kreeg ik het volgende antwoord. "We hebben een curriculum, echter hebben veel scholen niet de financiële middelen of de man kracht om dit te halen. Veel scholen hebben geen Engelse docent of missen noodzakelijke apparatuur om de practica uit te kunnen voeren bij de exacte vakken." Toch is het docentschap momenteel een van de meest gewilde banen en studies in Indonesië. Hopelijk zullen de verschillen binnen een paar generaties minder groot zijn.
Daarna nog een paar uur op de Universiteit rond gehangen om een verslag af te maken. Hier heb ik ook meteen besloten om een modem te kopen. Kan ik lekker thuis op internet, in plaats van in de hitte van de universiteit in een veel te kleine stoel, krom gebogen achter een tafel.
Vandaag maar vroeg naar bed gegaan.

Woensdag heb ik kennis gemaakt met de vele uitwisseling studenten die kwam studeren aan Undiksha. In heel Indonesië zitten er zo een 600 en in Singaraja zijn het er 14. Italianen, Kroaten, Tsjechen, Spanjaarden, Koreanen en Polen. Een zeer gezellige groep. Na de kennismaking had ik een gesprek met de heer Mudrawan. Ik had een paar officiele documenten nodig voor het onderzoek en begreep dat ik deze bij hem kon krijgen. Blijkbaar heb ik iets goeds gedaan of gezegd want hij was meteen enthousiast over het project, vooral omdat hij l bezig was met een ander project over het zelfde onderwerp. Kort hebben we ideeën uitgewisseld en hopelijk kan ik binnenkort beginnen aan Undkisha met een groep om een curriculum op te stellen over afval en het verwerken hier van. Zodat we kunnen beginnen te werken aan de bewustwording van de bevolking. s'Middags ben ik gaan BBQ'en met een paar jongens van de Universiteit. Heerlijke vis, deze gezellig met elkaar schoon gemaakt en op een geïmproviseerde BBQ geroosterd. Daarna op de grond, met de handen van een bananenblad gegeten. He he he de dames van de GGD zouden een hartaanval krijgen. Na dit overheerlijke eten met 9 man VERSLONDEN te hebben, zijn we aan de Arak gegaan. Een plaatselijke drank die gemaakt wordt van de kokosnoot. Lekker.... en sterk. Het was veel te gezellig en veel te laat, gelukkig aan de ene kant want er was, op dit tijdstip, niemand op de weg.

De volgende dag werd ik veel te laat wakker, of eigenlijk niet want had geen concrete plannen. Even genoten van het feit dat ik internet aan huis had. Daarna gezellig naar de Darmasiswa gegaan, hun geholpen met internet, in contact gebracht met wat mensen die brommers verhuurden of verkopen en aan Enik voorgesteld zodat ze misschien een huisje konden huren voor het komende jaar.

Vrijdag was ik de hele dag bezig met bronnen zoeken, saai maar zeer noodzakelijk werk.

De volgende dag ben ik er vroeg uit gegaan. We zijn met zijn allen op stap gegaan. Eerst naar de Gitgit waterval en daarna naar de Twin waterval. Heerlijk zwemmen in het koude water en lekker van rotsen springen, als een klein kind zo blij. 's Middags zijn we nog langs een tempel geweest maar eerst even apen kijken. Op de weg richting de tempel kwamen we langs een groep Makaken, deze heerlijke brutale beesten waren geweldig om te zien. Pura Ulun Danu Bratan was een zeer mooie tempel aan een meer. Bij het complex zit een prachtige tuin. De tempel is gebouwd eind 1600 en hier worden vooral offers gebracht aan de water god Dewi Danu.
Voor we terug gingen naar Singaraja zijn we nog gestopt op een locale markt om een beetje te oefenen in het onderhandelen, dit is nog vrij lastig aangezien ik nog een besef met krijgen van de waarde van de producten op het eiland, dus maar een kop koffie gedronken en wat lekker tropisch fruit, waar ik de naam nier van kan uitspreken of schrijven, gegeten.
Op aankomst in Singaraja gezellig met een groep een film gekeken en daarna naar bed.

Zondag alleen maar literatuur gelezen. Volgende week beginnen de lessen in Bahasar Indonesia en heb ik hopelijk de situatieschets en een plan van aanpak voor het project af.

  • 17 September 2012 - 10:49

    Dubravka:

    Niet alleen GGD maar ook je moeders hart klopt sneller. niet alleen door de bananablad en zo (dat deed ik zelf in Libie - je bent groot en wijs en ik vertrouw je volledig :-)) maar ook van de prachtige plekken die je bezoekt en plezier die je hebt.

    Even over je knie: wat goed helpt is zee water - dan geneest het sneller. Kijk waar het schoon water is en duik lekker er in.
    Love you!

  • 17 September 2012 - 10:57

    Dirk:

    Ik val toevallig op je reisverslag.
    Ik woon al 30 jaar op Bali, ben een Belgische Vlaming. Ik ben nu 61 jaar oud.

    Borneo zien vanuit Lovina ? Dat is een sterk verhaal. Je ziet een paar eilanden in de Madura Straat, niet de bergen van Borneo ! Bovendien zijn er in het zuiden van Borneo geen bergen !

    In plaats van terima kasih, kan je matur suksma zeggen, dat is Balinees. De Balinezen zijn heel blij als je tracht Balinees te spreken, want stiekem haten zij de Javanen.

    Tijdens het Galungan feest worden de voorouders verondersteld naar de aarde te komen. Die voorouders worden dan verwend met allerlei offergaven. Op Kuningan gaan zij weer terug naar de hemel.

    Indonesisch is geen gemakkelijke taal. De betekenis van het woord verandert door de voorvoegsels en de achtervoegsels. Zoals bijvoorbeeld het stamwoord malu dat beschaamd of verlegen betekent, en kemaluan dat schaamdelen betekent. Ik was ooit met mijn moeder op een feestje in de Indonesische ambassade te Brussel, en wij hoorden een Belg, die beweerde Indonesisch te spreken, tegen de Indonesische ambassadeur zeggen dat hij erg verlegen was om met de ambassadeur te spreken. Hij zei kemaluan saya besar, wat letterlijk betekent “mijn schaamdelen zijn erg groot.”
    Malu betekent beschaamd. Kemaluan = schaamdelen

    Neem nu het stamwoord ajar. Zet er het voorvoegsel be voor en het wordt belajar, wat leren betekent, maar mengajar betekent aanleren, onderwijzen. En kurang ajar betekent onbeschoft.

    Het woord duduk betekent zitten. Mendudukkan betekent iemand doen zitten, menduduki betekent op
    iets zitten.

    Ziezo, genoeg de arrogante schoolmeester gespeeld.

    Hoe gaat het met je knie ? Ik hoop dat je vlug beter wordt en kan genieten van heerlijk Bali, maar denk er aan, men zegt hier : men leeft niet ongestraft onder de palmbomen – want er zijn altijd nadelen !

    Google even gratis “Ultieme gids voor Bali” die ik geschreven heb.

    Mijn email is dirk.jj.vleugels@gmail.com




  • 17 September 2012 - 11:43

    Dirk:

    Ik speel nog even schoolmeester. Hopelijk wordt je daar niet boos om.

    Om op Bali (en overal in Indonesie) iets te bereiken met een project, moet je iedereen erbij betrekken en hun om raad vragen, d.w.z. niet zeggen : zo zou het moeten zijn, dit is mijn project. Men moet zeggen: ik heb dit project, maar ik ben niet zeker of het wel een goed project is, kan u mij raad geven?

    Op die manier zal de Indonesier zijn gezicht niet verliezen (zeer belangrijk hier) en zal hij niet voelen dat er hem iets opgelegd wordt van buitenaf. Zeker voorstellen van blanken of Japanners worden achterdochtig bekeken, want de Indonesiers zijn als de dood voor koloniale dictators (zo voelen zij dat aan)

    Een belangrijk onderdeel van de cultuur is musyawarah. Dit betekent consensus, dus samen overleggen tot iedereen akkoord is. Er gebeurt tijdens musyawarah geen stemming. Iedereen moet na lange discussie akkoord zijn met het voorgelegde voorstel. Dus geen meerderheid tegen minderheid, zodat iedereen gelukkig is.

    Op Bali moet in het geval van een project zoals het jouwe zeker de Banjar er bij betrokken worden. De Banjar is de wijkgemeenschap, dus de inwoners van een tiental straten die samen een organisatie hebben met een voorzitter en leden, en die samen beslissen over het wel en wee van hun wijk.

    Wanneer de Banjar akkoord is met je project, moet ook de Camat overtuigd worden. De Camat is het districtshoofd.

    Hogerop moet je ook (gewapend met het akkoord van de Banjar en de Camat) naar de Bupati trekken, want de Bupati (die de regent is) heeft meer macht dan de goeverneur van Bali. Voor elk regentschap is er een Bupati (bv Bupati voor Sanur, voor Singaraja, voor Ubud)

    Heel die bureaucratie doorlopen neemt veel tijd in beslag. ALLES GAAT LANGZAAM HIER !

    In Indonesië heeft iedereen een meerdere en een mindere. Niemand is gelijk. Aan de top van de ladder troont de president van de Republiek Indonesië.

    In de Indonesische cultuur zijn de kapper, de ober, de kassierster in de supermarkt, allemaal je mindere, iemand die in een ondergeschikte positie tegenover jou staat, en zij weten dit. In het Indonesisch gebruik je andere woorden voor “ik” en “jij” wanneer je hun aanspreekt. In het Balinees gebruik je zelfs een andere taal (Laag-Balinees) wanneer je met een "mindere" praat.

    Dit is geen waardeoordeel, want je minacht die mensen niet. Het is een essentieel onderdeel van de cultuur, die aanduidt waar ieders plaats in de maatschappij is.

    Een ober kan natuurlijk de sociale ladder opklimmen en door hard werken eigenaar van een aantal restaurants worden. In dat geval zal hij anders worden aangesproken, want nu is hij van de elite, maar zolang hij ober is, moet hij zich gedragen naar zijn stand.

    Mensen van de hogere klasse worden met respect en onderdanigheid benaderd. Dat weerspiegelt zich ook in de taal. In het Indonesisch gebruik je tegenover een meerdere andere woorden voor “ik” en “jij”, en in het Balinees gebruik je het Hoog-Balinees.

    Staatsambtenaren vertegenwoordigen de hele natie, en moeten dus met eerbied worden aangesproken. Daar hoort ook de politie bij, die zich zeer bewust zijn van hun waardigheid.

    Openlijk kritiek leveren, zelfs op een beleefde manier, wordt beschouwd als verbale agressie. De persoon die je in het bijzijn van anderen wijst op zijn fouten, zal je voor de rest van zijn leven links laten liggen en nooit meer een woord tegen je zeggen. Wil je kritiek leveren, neem je die persoon even apart, buiten gehoorsafstand van anderen.

    De overste wordt verondersteld te beslissen en de ondergeschikte wordt verondersteld te gehoorzamen.

    Kritiek geven op een overste gaat in tegen het idee dat de overste altijd gelijk heeft, en die kritiek zou de sociale orde verstoren.

    Kritiek geven op een ondergeschikte suggereert ofwel dat de ondergeschikte verantwoordelijk is voor het nemen van beslissingen (wat niet kan, want dat doet de baas), of dat de overste domme bevelen heeft gegeven aan de ondergeschikte (waardoor je de overste beledigt)

    Men ziet in de ambtenarij en de politiek veel voorbeelden hiervan. Het principe is altijd asal bapak senang wat betekent : als de baas maar gelukkig is.

    Volgens dit principe wordt de toestand altijd rooskleurig afgeschilderd en krijgt de overste (de Minister, de directeur-generaal, enz) enkel statistieken en rapporten te zien die hem gelukkig maken.
    Kastesysteem op het eiland Bali

    De Balinezen hangen het Bali-Hindoe geloof aan, dat oorspronkelijk uit Indië komt. Het Bali-Hindoe geloof verschilt van dat van Indië. Zo lopen er hier bijvoorbeeld geen heilige koeien rond. Er zijn nog andere verschillen, maar daarover zal ik hier niet uitweiden want dat zou ons te ver leiden.

    Er zijn vier kastes : Brahmana, Waisya, Ksatria en Sudra.

    De Sudra is de laagste kaste en 90 procent van de Balinezen behoort tot deze kaste.

    Het kastesysteem zit ingebakken in de Balinese taal. Zo zal een Sudra Hoog-Balinees spreken tegen iemand van een hogere kaste en de aangesprokene van de hogere kaste zal antwoorden in Laag-Balinees.

    De kastes hebben in deze tijd niets meer te maken met rijkdom. Iemand van hoge kaste kan een ober zijn, terwijl een rijke zakenman een sudra kan zijn.

  • 17 September 2012 - 12:24

    Oma Mira:

    Weer een prachtige bericht. Jij bent al hard bezig en dat is ook goed. Maar zorg goed voor je knie. Open wond gaat niet zo snel genezen. Jij moet wel paar dagen rust neemt. Jij weet oma kan niet zonder zorgen en vooral voor je. Jij ben voor mij zo een dierbaar. Met veel nieuwsgierigheid wacht ik op je volgende bericht. Ik hou van je!

  • 17 September 2012 - 13:18

    Dirk:

    Een voorbeeld : tegenover mijn huisje in Renon (Denpasar) is er een open riool die langs de hele lange straat loopt. Iedereen gooide daar alle afval in, dus plastic zakken met inhoud, plastic flessen, kortom al het huishoudelijk afval.

    Omdat het afval de flow blokkeerde, overstroomde bij hevige regenval de riool en kreeg niet alleen ik maar ook al de mensen in mijn straat de riool binnen in huis. Het vuile water stroomde gewoon alle huizen in.

    Alle afval van WC's en al het badwater gaat ook in die riool, dus de stront dreef in mijn keuken.

    Uiteindelijk heb ik in het Balinees een toespraak gehouden in de Banjar van Renon. Ik vroeg om het probleem te bespreken.

    Had ik woedend gezegd dat Balinezen dom zijn door afval in de riool te gooien zodat er geen "flow" is en het water niet de zee bereikt en dus op bepaalde plaatsen zoals in onze straat overstroomt, zou niemand naar mij geluisterd hebben en mij een arrogante blanke gevonden hebben.

    Nu zijn zij - op mijn voorzichtige en vooral NEDERIGE suggestie - begonnen met een task force die er op toeziet dat er vuilnisophaling is en dat de buurtbewoners wordt bevolen om geen afval meer in de riool te gooien.

    Natuurlijk stroomt de riool nog altijd recht in zee in Sanur - waar toeristen zwemmen !

    Anyway, in februari - over 5 maanden - zal mijn leven drastisch veranderen, want ik zal samen met mijn zonen verhuizen naar een nieuw huis in Denpasar en ook zal ik eindelijk het Indonesisch staatsburgerschap verwerven. Vermits Indonesie slechts 1 nationaliteit erkent, zal ik dus mijn Belgische nationaliteit verliezen.

    Om Indonesier te worden moet je slagen in een examen waarbij je ondervraagd wordt (in het Indonesisch) over de geschiedenis van Indonesie vanaf de 14de eeuw, en moet je een taalexamen doen dat zeer streng is.

  • 25 September 2012 - 13:50

    Jeroen:

    Haa lexie.

    Hev net even de tijd genomen om je verhalen te lezen en ben weer helemaal bij in je leven daar. Wel balen van je camera. Voor de rest ben ik wel jaloers op je verhalen en de idillische plekken die je ziet. Gelukkig was je nog zo handig om met je brommertje aan de bek te gaan.

    Hoe is het met de kwaliteit van de pils en wiskey aldaar?

    Ik heb inmiddels mn koffertje klaar staan en met een dag vlieg ik naar Gambia. Super zin, 3 weken voorbereiding op windesheim is dan veels te lang! Ik ben te volgeb op jeroenkolkman.waarbenjij.nu!

    Veel plezier nog, we mailen! Heb je skype btw?

    Gr Jeroen!

  • 21 November 2013 - 16:11

    Koos:

    Heei alexander

    Gast een open wond is super cooll
    Als ik een hamer had had ik erop geslagen!!
    Ik hou namelijk van slaan op open wonden

    X koos

  • 21 November 2013 - 16:14

    Hendrik:

    Heei alexander
    Hoe is het nu een leraar zijn?

    Groetje
    Hendrik

  • 21 November 2013 - 16:17

    Alexander:

    IK MOET POEPEEEE

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Alexander

Actief sinds 17 Aug. 2012
Verslag gelezen: 492
Totaal aantal bezoekers 24294

Voorgaande reizen:

21 Augustus 2012 - 31 Juli 2013

Bali

Landen bezocht: